Terapia dla dzieci nieśmiałych

Terapia opiera się na założeniu, że przyczyny nieśmiałości tkwią zazwyczaj w specyficznym ukształtowaniu struktur poznawczych, co oznacza, że u podstaw nieśmiałości leżą niewłaściwe nawyki myślenia o sobie, o innych, o zadaniach /własnych niepowodzeniach/. Pokonywanie nieśmiałości jest możliwe dzięki stworzeniu dzieciom nieśmiałym warunków umożliwiających nabywanie odmiennych od dotychczasowych doświadczeń.

Terapia adresowana jest głównie do dzieci nieśmiałych, wycofanych w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi, przeżywających lęk w obliczu sytuacji oceny, unikających występów publicznych, z niską samooceną itp.

Celem terapii jest:

• zdobycie przez dzieci pozytywnych doświadczeń poprzez pracę w nowej grupie,

• rozwijanie umiejętności wchodzenia w relacje interpersonalne w grupach społecznych,

• stworzenie możliwości okazywania i nazywania uczuć,

• zdobycie przez uczniów umiejętności społecznych, tj. uczenia się nowych umiejętności, autoprezentacji, nawiązywania kontaktów i współdziałania z innymi dziećmi, kształtowania optymistycznego stylu wyjaśniania przyczyn i zdarzeń, rozumienia i nazywania przeżywanych uczuć, wyrażania własnego zdania, empatii, zdolności wykorzystywania swoich mocnych stron, konstruktywnego radzenia sobie w sytuacjach trudnych,

• nawiązanie ścisłej i konstruktywnej współpracy z rodzicami w celu poprawy wglądu w potrzeby i mocne strony dzieci oraz umocnienia więzi między nimi i rodzicami.
   

Zobacz również: